’t Väörhäöfke

Vanessa had ziech veurgenome um op goonsdag ’t hoes te pótse,’t waors nudeg voont ze zellevers en veur tot de lui d’r euver begóste te kletse mós ’t hoes aon kant zien. D’r móste evels ouch kemissies gedoon weure. Es ze häöm ‘ns leef aon zouw kieke kraog ze ’t welliech gedoon tot heer kemissies ging hole. ’t Waors ’t perbere weerd.

Vanessa wis tot ze ’t verstendeg en mèt belump mós aonpakke en ’t kemissiebreefke aontrekkelek mós make. “Loer ‘ns jong”, zag ze tege häören Paul, “Zouws diech dit in hoes wèlle hole daan höb iech mien han vrij en kin iech de roete väör en achter doen? Dat is hel nudeg.” Paul besjnauwste ziech ’t breefke en kläörde gans op wie heer haverweegs ’t breefke twie sixpacks Brandbeer zaog stoon en e stök jongbelege kies. Wat ‘ne sjat waors ’t toch die vrouw vaan häöm. Zij wis persijs wat heer nudeg had. “Neske”, zag heer blinkentere, “mie poemelke” en heer puunde in de loch. Zij wis tot ze de gooj snaor geraak had.

“Pak diech d’n oto, jong, en doeg ’t veural op de gemaak. Veer zien per slot vaan rekening mèt pensioen”, zag ze, ”En este trök kumps bin iech al e flink stök op dreef en daan kinne veer welliech venmiddag same get gezèllegs doen”.
Wie heer mèt de sleutele vaan d’n oto in zien han stoont reep ze häöm nao vaan oet de kamer: “Este in de naoventrint vaan de Praxis of de Gamma kumps daan loer ‘ns of ste dao niks zuus veur ’t väörhäöfke. Iech höb venach ligke prakkezere. Dao mote veer get aon doen. ’t Zuut neet mie oet. Dat mote v’r ‘ns verandere zoetot ’t weer ’t aonkieke weerd is. Zouwste dat wèlle doen?”
“Es iech in de buurt bin zal iech ‘ns loere meh iech belaof niks”, reep heer trök en trok de väördeur ope. Heer loerde nog ‘ns nao ’t väörhäofke en trok zien sjouwers op. “Zij had weer ligke prakkezere, alloh daan mer”, dach Paul.

Vanessa zat de lèdder oet en völde d’n ummer met lauw water. Ze had ziech veurgenome aon de straotkant te beginne. Die roete hadden ‘t ’t hèlste nudeg. Koelek stoont ze op de lèdder of die vaan Vossen kaom nao boete. “Vanessa, höbste al gezeen watof die vaanBorgions höbbe gedoon? De ganse naobersjap heet ’t d’r euver. Foi, tot lui op hunne leeftied zoeget doen. ’t Liekent wel of ze met hun twieje aon ’t verkinze zien?”
Vanessa kaom vaan de lèdder aof want dao wouw ze gere ’t häöre vaan wete. De roet kós wachte.

“Kom ‘ns loere! De wèts neet watste zuus”, zag die vaan Vossen en same slope ze nao d’n hook vaan de straot um te gape nao ’t häöfke vaan die vaan Borgions. Vanessa sloog de han veur häöre moond. “Jeh meh”, kös ze oetbringe, “Tot lui zoeget sjoen kinne vinde. Iech vin ’t aofgrijzelek. Gelökkeg tot dat neet bij us in de straot is. Eine vaan us zouw ziech kepot sjaome”.

Same loerde ze gans verpopzak nao ’t häöfke vaan die vaan Borgions. ’t Waors zjus Madurodam meh daan veur knijns. Euver in ’t väörhäöfke zaote steine knijns. Bij e huiske, bij e brögske, bij e windmeuleke, bij ’n minivijver. Zeker 25 knijns in ’t häöfke zoe groet wie ‘ne sjotelsplak. Eigelek waors ’t veur te lachte meh ouch e bitteke um te jenke. Zelfs op de aw daankpan neve de väördeur stoont ‘ne knien dee ’t hoesnómmer vas heel.
“Heer, dee vaan Borgions, heet zaoterdag de godganseleken daag in dat häöfke zitte werke um ’t te verandere. Saoves stoonte alle die knijns d’rin en stoont heer met ’n fles beer in zien han euver ’t tuinhekske nao ’t rizzeltaot te loere. Evels wie ze zoondagmörge de gerdijne ope doge stoont sjijns ’n aw braojpan tösse de knijns met ’n fles azien en get lawweleerblaajer. Heer is in ein gif nao boete gekoume en heet met die pan in zien han gifteg eweg de ganse straot aof stoon te loere. Geine ribde ziech netuurlek meh iech dörf te wèdde tot dat get vaan de krof Sweelse is. Dit flik ummertouw zoeget”, doog die vaan Vossen oet de deukskes. Vanessa kós ziech neet inhawwe vaan ’t lache en zag ummertouw mer ‘foi nein’.

“Iech zag al tege dee vaan miech”, ging die vaan Vossen weier, “eigelek pas ’t wel bij hun. Zij kin avventouw ‘ne knien zien. En heer is zoe’ne subbedieus. Mesjiens heet heer ze wel op z’ne mieter gekrege veur die braojpan. Dao zeen iech die ech veur aon.

Lachtere lepe ze trök oonderwijl ze ziech aofvroogte wie ‘ne mins op ’t idee kaom um zoeget vreiseleks vaan ze väörhäöfke te make. Dat waors toch ech neet mie vaan dizzen tied voonte ze alle twie.

Vanessa häöre zin um roete te wasse waors euver. “Kom d’ch ’n tas koffie drinke”, zag ze tege die vaan Vossen, “Tot de boel mer verrek. Die roete kin iech ouch mörge doen of iech loer Paul ‘ns leef aon”.

Eve later kaom Paul binne met de kemissies en wie heer zaog tot de vrouwlui aon de koffie waore woort door häöm ’t ierste sixpach Brand aongebroke. Oondertösse woort Paul bijgesproke euver ’t höfke vaan die vaan Borgions. “Knijns, alloh noe!”, zag Paul, “Nein, daan höb iech toch get beters gevoonde en … veurdeiliger. Drei veur de pries vaan twie bij de Action.

Heer leep de gaank in en wie heer trökkaom zat heer ’n evermenneke met ’n krowkaar, ’n evermenneke met ’n vèsgeert en ’n evermenneke op ‘ne roed/witte meibottel op de taofel. “Via internet hadde veer ze beslis neet veurdeileger kinne kriege Neske. Nou, vrouwlui, wat vint geer devaan? Sjoen, hè Neske … is get?”

De ziekebroeder voont ’t neet nudeg um Vanessa mèt te numme veur weier oonderzeuk. “Höbt geer uuch urges drök euver gemaak?”, vroog heer. Vanessa zag tot ze ziech dat neet kós rappelere meh ummertouw es ze nao de taofel loerde daan voolt ze ziech zjus Sniewitsje die in d’n appel gebete had.
“Perbeert uuch mer veurluipeg rösteg te hawwe”, zagte de ziekebroeders veur tot ze wegreeje, “En laot de koumende daog die drei hei op taofel ’t werk mer doen. Dao zien evermennekes veur, neettaan?”

Paul heet nog mote moule wie Brugman um z’n cent trök te kriege. “Es get in de reklaam is doen veer dat normaal gesproke neet meh umtot ’t broedspaar al zoe stel heet gekrege daon iech dat es oetzundering”.
“Jeh”, zag Paul, “Iech moos toch get verzinne um vaan die evermennekes aof te koume. Verleie week heet sjijns eine steine knijns perbere trök te bringe, meh dao kinne veer neet aon beginne, zag ’t meideke bij Action. Es get in de reklaam is kinne veer dao neet aon beginne”.

De oetnudeging

Wendy, de sjoendochter vaan Pierre en Els had de oetnudeging vaan häör awwers, Rudy en Sophie, euvergebrach. Häör awwers zouwe ’t leuk vinde  es Pierre en Els nao de nachmès in de  Slevrouwe bij hun e weurstebruudsje of e hinnevideeke zouwe koume ete. Daan koste ze gezamelek eve keersemès viere, veur de res kaom dao aanders toch niks vaan. Veur Pierre waors dat gein inkel probleem want heer wis vaan aander kiere tot Rudy ummer get goods in de fles had en dao heel Pierre wel vaan. Allein mós heer Els nog eve zoe wied zien te kriege tot ze neet mèt d’n oto ginge meh te voot of mèt ‘nen taxi. Heer had evels nog twie weke um häör dao op te pripperere.

Pierre merkde ouch tot Els ’t leuk voont meh tot ze nog euver ’t ein en aander aon ’t prakkezere waors. In ierste instantie kaom heer neet d’rachter wat häör bezeg heel tot op zaoterdagmörge ’t hoeg woord d’r oet kaom.

“Pierre, iech höb ‘ns geprakkezeerd jong, meh mèt dat good kestuum vaan diech kinste neet mie goon. Veer goon loere veur e nui. De bis al e paar kier bij Rudy en Sophie gewees in dat broen pak en astrein zègke die: dao höbste häöm weer in dat broen kritsjelkes kestuum. Dee heet sjijns niks aanders mie in de kas haange. Daorum höb iech gedach: veer goon veur e nui loere. Vendaog nog. Wat tunks diech?”

Wat heer ‘tunksde’ had geine zin um dao mèt veur d’n daag te koume, dat wis heer oet jaore lang ervaring. Wat Els in häöre kop had waors zelfs geis vaan zaajt neet tege opgewasse.

Pierre z’ne mood zakde häöm geliek in de sjeun. De stad in veur e nui kestuum. Este häöm urges d’n doed mèt aon doogs daan waors ’t op zaoterdag de stad in te goon. Hartstikke drök, vol winkels en daan tot euvermaot vaan ramp paskamer in, paskamer oet. Mieljaar de moer euver! Meh wat wèlt me, ziech verzètte? ’t Book “oorlog en vrede” vaan Tolstoi zouw heer eve gemekelek gesjreve kinne höbbe.

Via de roltrap kaome ze op ’t ierste bij C&A. Els leep veurop en stievelde geliek op de kestuums aof en haolde e blouw kestuum oet ’t rek. “Wat tunks diech hei vaan? Zoeget is ‘ns get aanders , vinste neet? ‘ns Loere of dien maot debij is? 56?” “De lèste kier had iech 54, Els. De loers ummertouw veur ’n groeter maot es tot iech in werkelekheid nudeg höb. Beloer miech noe ‘ns. Veurwat zouw iech 56 nudeg höbbe. Zeen iech aanders oet es twie jaor geleie wie iech dat brount höb gekoch? Nou wel daan!” Pierre zoch dus nao ’t rek mèt 54 en begós de kestuums te bemonstere. Heer haolde e sjoen broen pak oet ’t rek en heel dat op aofstand um ’t good te kinne beloere. “Iech dink tot dat neet get veur uuch is menier” hoort Pierre inins achter ziech iemes zègke, “Dat is e pak vaan Italiaonse makelij en die valle bezunder klein. Dat is niks veur uuch. ’t Spit miech. Geer moot neet zeuke bij ‘slim fit’ of ‘regular fit’ meh ierder bij ‘comfort’. Wat eur vrouw in häör han heet zal beter bij uuch passe al dink iech welliech, es iech maag?, aon ‘ne kleine 29.”

Pierre zaog de kaf vaan “Oorlog en Vrede” weer veur ziech. ’t Maakde Pierre niks mie oet, heer had noe al zien tuut vol. Heer pakde ’t pak dat Els had oetgezeuk aon en ging, mèt wie e sjaop dat nao de slachbaank geit, de paskamer in.

Wie heer de paskamer oet kaom, nao ziech in ’t pak gewörmp te höbbe, loerde Els benkelek. ’t Pak stoont häöm veur geine meter. ’t Humme dat heer aon had vlookde bij ’t pak en wie ze häöm ‘ns good beloerde zaog ze ouch nog tot heer ‘nen eerappel in zien sokke had. Heer stoont veur sjendaol.

Pierre zaog aon de ouge vaan Els tot heer es de sodemieter weer achter ’t gerdijnsje vaan de paskamer moos verdwijne. “Doeg oet. Dat steit diech vaan geine kant en ouch nog kepotte sokke aon. Zoe geit me toch gei pak koupe. Iech sjaom miech doed. Iech was en striek miech kepot en daan geit menier mèt kepotte sokke e pak koupe. Had d’n sjeun nondesjouw aongedoon. Veer goon noe iers bij de Hema e stel nui sokke koupe en daan goon veer nao Gapicon. Mèt die Italiaonse kestuums vaan hei hoof iech zoewiezoe bij diech neet mèt aon te koume, trouwens de lös neet ‘ns wat vaan d’n Italiaan kump.

Bij Gapicon slaagde Pierre. ’t Woort e sjoen doonkerblouw kestuum, mèt sjielee. Iers had heer nog e gries kestuum aongehad meh dat maakde häöm volges Els nog grijzer es tot heer al waors. Heer had volges Els get nudeg dat häöm kleur op ’t geziech brach en dat waors ’t geval mèt dat kestuum. Geliek woorte ouch nog twie bijpassende hummes en ’n sjoen raos krevat mèt posjètsje debij gekoch. Els waors kontent en borg ‘Oorlog en Vrede’ veurluipeg weer op.

Door ’t veurdeileg oetvalle vaan d’n aonkoup vaan Pierre kós Els ziech e fiestelek zwart gekleid klèdsje permitere. Get mèt pailjetsjes, e sjoen roond helske en e bitteke pofmuiwke.

Op Keersaovend trokke Pierre en Els nao de nachmès in Slevrouwe. ’t Waors drök en daodoor koste ze neet bijein zitte. Rudy, Sophie en de kinder zaote e gans stok veur hun. Nao de nachmès ginge ze mèt z’n zèsze nao ’t hoes vaan Rudy en Sophie boe e hinnevideeke en e good glaas wien op hun stoont te wachte. Oonderweegs vertelde Els euver de strapaze um mèt Pierre e nui kestuum te goon koupe. Door dat veuraof te vertèlle zouw ’t nui pak deste helder opvalle en zouw Sophie neet op de gedachte kinne koume tot zij ziech niks koste permitere. Neet tot ze dat al ‘ns gemerk had meh me kos toch mer beter veurkoume. Häör nui kledsje leet ze nog eve oonbesproke. Dat kaom astrein wel ter spraoke.

In de gaank moos iers en veural Pierre ze pak bemonsterd weure. Heer stoont sjiek d’rop voont ederein. “Laote veer daorop en op de Keersmès toaste”, reep Sophie en vloog mèt häöre jas nog aon de keuke in boe e deenblaad mèt glaazer en ’n fles champagne stoont te wachte.

Eve later laog dat alles in gruzeleminte op de groond wie bleek tot Els persijs ’t zelfde klètteke aonhad es Sophie.

Euver ’t nui pak vaan Pierre woort gei woord mie gesproke zelfs neet wie heer de nui krevat mèt de regout vaan ’t hinnevideeke in kontak leet koume.

Liza vaan de Second Hand shop voont ’t curieus tot ze vlak veur de nuijaor twie einse zwarte klèttekes mèt pailletsjes in häör zaakske te koup kós aonbeeje in ongeveer ’n einse maot. Zoeget kaom mer zelde veur. Welliech ‘ns get veur ‘nen twierling?

Jan Janssen

De veerde keuning

Aon ’t firmamint stoont ’n staar te blinke. Al e paar daog had heer die staar gezeen. Noets ierder had die dao gestaande. Heer kos ziech neet rappelere die staar oets ierder gezeen te höbbe. ’t Waors of die staar häöm get wouw vertèlle, meh wat?

Heer perbeerde zien zinne te verzètte meh dat lökde neet ech. Ederen aovend es ’t duuster woort stoont die staar dao te sjittere en zelfs euverdaag, oondaanks de zon en al häör leech, kós heer die staar aon d’n hiemel zien stoon.

Die staar had get te beduie meh wat? Heer dook in de beuk. En voont nao get zeuke ’n meugeleke verklaoring. Heer laos tot oets e teike aon ’t firmamint get hiel bezunders zouw laote wete. De minsheid wachde jummers op ‘ne verlosser, iemes dee us de weeg nao gelök en vreij zouw wieze. Zouw dat, – die staar – , dat teike zien?

’t Waors of die staar häöm trok um op reis te goon. Oonrös maakde ziech vaan häöm meister. Heer begos, of heer wouw of neet, ziech klaor te make veur ’n reis. Blieve boe heer waors, waor gein optie. En zeet wie heer vertrok ging de staar häöm veuroet. Heer woort gans blij vaan binne, heer voolt tot heer oonderdeil waors vaan e bezunder gebäöre.

Nao wat zouw heer op weeg zien? Wat zouw heer vinde op zienen toch? Zouw heer de verlosser vinde? De verlosser dee us oets belaof waors en boe de minsheid op zaot te wachte?

Gelök en vreij zouw eus deil weure stoont gesjreve. Meminte vaan gelök had heer wel ‘ns gekint in zien leve meh die hadde deks weer gaw plaots mote make veur meminte vaan zörg en sjagrijn. En vreij … es dat ‘ns zouw kinne, wat zouw dat ’n rös bringe oonder de lui. E zaoleg geveul maakde ziech vaan häöm meister. ’t Waors of de wereld um häöm heen opins e stök klaorder en luchteger woort. Zien verlange um de verlosser tege te koume in zien leve woort allein mer groeter.

Nao daog vaan reize kaom heer oetindelek in e klein pläötske aon. De staar die häöm aonhawwend de weeg had geweze bleef stoon en maakde gein aonstalte mie um weier te goon. Heer keek um ziech heer in d’n hoop e pelies te oontdèkke.
Op dat memint ging in e besjeije huiske de väördeur ope en drei sjieke manslui woorte door d’n hier des huizes oetgelaote. Heer daanke hun hartelek veur hun feziet en veur hun keuninkleke kedoos die ze aon ’t kinneke en zien moojerke hadde gegeve.

En zeet die drei weze op de staar die bove ’t huiske waors blieve stoon en heer … heer begreep de heimelse kemissie ouch die drei hei nao touw had gerope. Sint Joezep zaog häöm stoon en gebierde tot heer naoder moos koume en zoonder ouch mer e woord te zègke leidde dee häöm nao ’t bèdsje boe ’t kinneke laog te slaope. ’t Moojerke heel e wakend oug op häör zäönsje.

Toen bekroop häöm evels ’t geveul tot heer geine kedo bij ziech had veur ’t kleint. Heer stoont mèt leech han terwijl zie gemood op ’t punt stoont euver te loupe. Heer greep in zien binnetes en haolde zien blokfluit oet en heer begos meziek te make. ’n Hiemelse melodie völde de ruimte. De ein melodie nao de aander kloonk door ’t huiske. ’t Kinneke doog zien uigskes ope en loerde häöm aon en dao kaom ‘ne contente lach euver ’t snuutske vaan ’t kinneke.

Heer had ’n prachtege kedoo aofgegeve. Zien gemood in de vörm vaan meziek. ’n Taol die ’n eder versteit en rös en vreij bringk aon ’n eder dee daoveur ope steit. Voldoon ging heer trök nao de plaots boe heer vaandan waors gekoume um dao in gelök en vreij zien weier leve te leie. Heer had mage zien wat us belaof waors.

week 22 – Percessie 2.0

Aofgeloupe zoondag waors percessie op Aajd-Caberg. ’t Waors plezereg um te zien wievaol meujte gedoon woort um de percessie vörm te geve. Sint Lambeer en zien lui waore dao. De lui oet Amie mèt Walburga waore vaan de partij en netuurlek ging ouch Sint Christoffel mèt, neve Slevrouw die ech neet maag oontbreke bij zoe e fies.
Boete alle die meujte waors jaomergenog te zien tot eus hermenieje en famfares te kampe höbbe mèt nuien aonwas vaan joonk talent. Famfaar Concordia waors neet mie in staot um mèt te trekke gezeen de leeftied vaan de blozers. Veur de percessie oet trok noe ‘ne wagel mèt ’n geluidinstallatie. Oet de luidsprekers klonke de percessiemarse vaan de Verkennersbend zoetot toch meziek aonwezeg waors tijdens de percessie. Dao kaom evels geine mins mie langs de kant te stoon um nao de percessie te loere en te zien wie Slivvenier langs kaom.

De lui vaan famfaar Concordia stoonte te speule bij de rös-altare zoetot dao wel nog leventege meziek te hure waors. Sjoen waors dat!
Zoe is percessie 2.0 anno 2016 oontstaande en welliech tot koumend jaor ziech toch get jong lui aongesproke veule um veur get meziek te zörge, leventege meziek.

week 21 – Perbere weg te blieve

“100 miljoen kós dat grepke”, woort us vertèlt tijdens de roondleiing. ’t is daan ouch e printsje vaan e gebouw, de nuibouw vaan ’t azM. In dat gebouw koume astrein 12 nui operatiekamers. Die zien nudeg want in eus eigenste hospitaol weure per jaor zoe’n 20.000 operaties verriech, klein en groete ingrepe. ’t Heet get um dat in aonbouw te zien. Alle die leidinge veur stroom, zuurstof, stikstof en aander zakes die astrein allemaol hunnen deens mote doen en mote te zörge tot de patiënt good behandeld weurt en d’r weer bovenop wèt te koume. De ganse gròp waors verpopzak vaan wat veer dao te zien krege. Me hoop netuurlek dao zellevers noets te koume ligke en ope gesnooje te weure oonder alle de lampe en touwstande meh dat is gemekeleker gezag daan gedoon. Allewijl huurt me dèks de akelekste dinger die lui treffe in eure en miene naoventrint. Perbere weg te blieve is daan vaan belang.

Ouch woort us vertèlt tot me ummer mie operaties liet doen door robots. Dat liekent miech e raar idee tot e masjien aon diech zit te frutele en neet de han vaan ‘nen dokter. Jeh ’t sjijnt tot dat astrein de touwkoms is en tot veer dao beter mèt oet zien umtot ‘ne robot gein foute kint make.

Dat waore nog ‘ns tije

In de jaore viefteg waor eus parochie nog ’n kinderrieke buurt boe d’n opbouw vaan nao d’n oorlog good te merke waors.

Op ’t KPN-terrein stoonte destijds de noedwoeninge die nao d’n oorlog dao gebouwd waore um in ‘t ierste gebrek aon hoezer te veurzien. ’t Waore hoezer op e steine fundamint en de res waors vaan hout. De kleutersjaol waors vaan ’t zelfde type en bestoont oet vief klaslokale. Drei klaslokale waore in mienen tied in gebruuk. Es me geinen apekeutel mie waors moch me nao de liegere sjaol. Veer hadde in deen tied nog gesjeie oonderwies. Aon eine kant vaan de Prof.Mullerstraot laog de meidskessjaol die de sjoene naom droog “Sterre der Zee” sjaol en aon d’n aandere kant vaan de straot laog de jongessjaol die nao “Don Bosco” waors verneump.

Op de speulplaots vaan de meidskessjaol zaog me hoofzakelek de meidskes tuiwke springe en aon d’n aandere kant vaan de straot waors voetballe de topsport.

Achter op de speulplaots vaan de jongessjaol waors e groet stök boe eigelek graas moos greuje meh dat lökde neet zoe good. Dat waors ’n ideaal plaots um metske te steke. “Metske” waors e groet woord want de mieste jonges hadde ’n keepernagel veur dat späölserke te speule. E Mets waors gevierlek en dat moch dus neet. Op de groond woort e veerkant vak geteikend en dat woort in twie helfte gedeild. Daan woort getos um te zien wee beginne moch en kós me land verovere vaan d’n aandere. E stökske land vaan d’n aandere woort ummer kleiner en daan waors ’t de kuns um dee keepernagel zjus in dat stökske land te laote lande zoetot ‘r rechop bleef steke. Boete voetballe waors dat get wat door hiel väöl jonges woort bedreve. Veer hadde toen jummers nog geinen i-pad.

 

Jan Janssen